Porozmawiajmy
Razem z nami dopasujesz zabieg do potrzeb Twojej skóry.
Bliznowiec, inaczej keloid, jest rodzajem przerośniętej, stwardniałej, zgrubiałej i uniesionej blizny, która rozrasta się w niekontrolowany sposób. Ma gładką strukturę, nieregularny kształt oraz czerwone lub fioletowe zabarwienie, a miejsca, w których najczęściej powstaje to plecy, klatka piersiowa, ramiona i małżowiny uszne. Bliznowiec jest nie tylko nieestetyczną zmianą skórną. Warto wiedzieć, że tego rodzaju stwardniała i mało elastyczna tkanka bywa bolesna, może powodować przykurcze, upośledzać funkcje stawów oraz doprowadzić do deformacji kości.
Keloid jako rodzaj patologicznego rozrostu tkanki włóknistej tworzy się u osób, które posiadają do tego predyspozycje genetyczne. Może powstać bez konkretnej przyczyny (bliznowiec samoistny, pierwotny) lub może tworzyć się w miejscu urazu po zabiegu chirurgicznym, piercingu, szczepieniu, zadrapaniu, oparzeniu lub zastrzyku (bliznowiec wtórny). Jego rozwojowi sprzyja stan zapalny, ucisk lub niedotlenienie skóry. W czasie gojenia się rany dochodzi do upośledzenia procesu namnażania się włókien kolagenowych i elastynowych, co prowadzi do nadmiernego rozrośnięcia się skóry pokrywającej bliznę.
Statystycznie bliznowce najczęściej dotyczą osób czarnoskórych. Ich częstotliwość występowania u ciemnej rasy jest o 15 większa niż u rasy białej. Zauważono również, że keloidy nierzadko pojawiają się u Azjatów oraz mieszkańców południowej Europy, a związany z nimi problem nie dotyczy jedynie albinosów. To właśnie na tej podstawie zauważono zależność ich powstawania od ilości melanocytów (komórek pigmentowych) w skórze. Dodatkowo, tego rodzaju niedoskonałości najczęściej pojawiają się u osób młodych, pomiędzy 10. a 30. rokiem życia.
Kiedy zaleca się leczenie bliznowców? Wskazania, które należy wymienić to przede wszystkim znaczna bolesność i świąd oraz ryzyko zniekształcenia lub upośledzenia funkcji okolicy, w której znajduje się bliznowiec. Leczenie jest również zalecane w przypadku, kiedy pacjentowi towarzyszy dyskomfort estetyczny z powodu wyglądu oraz widoczności zmiany.
Na liście przeciwwskazań do usuwania bliznowców znajdują się infekcje w okolicach zmiany skórnej oraz uszkodzenia, egzemy, obrzęki i wysypki w miejscu, które ma zostać poddane zabiegowi. Choroba nowotworowa również uniemożliwia leczenie bliznowca. Przeciwwskazaniem jest także ciąża oraz okres karmienia piersią.
Leczenie bliznowca zdecydowanie nie jest łatwym zadaniem. Istnieje spore prawdopodobieństwo, że keloid usunięty metodą chirurgiczną powróci z częstotliwością 45 -100 %.
Jedną ze skuteczniejszych metod usuwania bliznowców jest ostrzykiwanie sterydami, które powoduje ich wyraźne spłaszczenie i zmniejszenie. Tego rodzaju terapia ma działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne i immunosupresyjne. Dodatkowo, uniemożliwia ona tworzenie się kolagenu oraz macierzy pozakomórkowej, co wyraźnie wpływa na redukcję rozmiaru niedoskonałości.
Efekty uboczne, jakie można zaobserwować po usuwaniu bliznowców metodą ostrzykiwania, to zanik i ścieńczenie skóry, teleangiektazje i rozrost naczyń krwionośnych, przebarwienia oraz zmiany zanikowe skóry. Ryzyko nawrotu zmiany po sterydoterapii wynosi około 25-50%.
Jakich efektów możemy się spodziewać po usuwaniu bliznowców? Leczenie i jego skuteczność są oczywiście zależne od indywidualnych predyspozycji pacjenta, a także od czasu gojenia, rodzaju blizny, jej rozmiaru, grubości i umiejscowienia. Istotne jest również to, czy jest to zmiana świeża czy stara (im młodsza blizna, tym łatwiej ją usunąć). Najlepsze rezultaty kuracji można uzyskać po serii kilku iniekcji, stosowanych co 3-4 tygodnie. Zabieg ten jest tylko jedną z części planu leczenia keloidów (usuwanie chirurgiczne, krioterapia, laseroterapia i inne)
Cena zabiegu, jakim jest ostrzykiwanie bliznowca, waha się od 150 do 200 zł.
Copyright ® klinika-urody.pl 2019